Internatowe macki

Hej, hej, czy jeszcze ktoś tu zajrzy?? ;)

Nie sądziłam i nie przypuszczałam w mych najśmielszych snach, że tak może być. 

Bo przecież nauczyciele tyyyyyle zarabiają, średnią krajową spokojnie opykają, 18 godzin 

w tygodniu, trzy miesiące wolnego, żyć nie umierać, psze Państwa.

Możliwe, że gdzieś tak jest, w jakimś innym mieście, szkole, województwie ... bo ja jakoś tego nie widzę. 

Może czas nowe okulary zacząć nosić, ale w tych nowych chyba też nie bardzo ...

Osobiście jestem wykończona. Mam przy tym nadzieję, że nie rozchoruję się na Swięta, bo co to za przyjemność w wolne dni leżeć w łóżku. Co innego w robocze.

Trochę sama na to zmęczenie zapracowałam, gdyż albowiem nie odrzucałam propozycji nie do odrzucenia, polegających na braniu zastępstw za wielkich nieobecnych właśnie w internacie. 

Z internEtem nie mylić.

I zanim ktoś wykrzyknie - no to sobie zarobiłaś za te nadgodziny, bo przecież płatne są!, to wyprowadzam z błędu.

Niekoniecznie, albowiem jeśli o te godziny się rozchodzi, to mam pulę, którą muszę wyrobić. 

A z różnych względów nie miałam jej wyrobionej, więc pobrałam te zastępstwa. Taka specyfika pracy, o której nie będę się rozwodzić, żeby nie zanudzić.

Tym niemniej nadszedł moment, kiedy czara goryczy się przelała, mianowicie nastąpiło to we wtorek, kiedy miałam też za kogoś, ale popołudnie wydawało się wolne, czyli chciałam je spożytkować na zakupy ... a tu przyszłam do pracy i telefon od kierowniczki, czy mogę zostać 

2 godziny dłużej, bo dziecko koleżanki ma kaszelek, ojciec biologiczny tegoż dziecka absolutnie nie może z nim iść do lekarza i się nim zaopiekować, bo przecież matka jest tylko jedna, a ojciec nie zrozumie np. polecenia lekarza, albo zabłądzi w drodze do ośrodka zdrowia, tudzież zapomni o dziecku?? Albo jeść nie da? I takie tam ...

Zostałam godzinę dłużej, para mi z uszu poszła, zakupy poszły się pier ....dolić, ręce opadły i tak to sobie było ...

W środę oddałam się pracy niczym Chińczyk w fabryce, od rana do wieczora późnego, a w czwartek, który wyglądał całkiem nieźle, pan dyrektor szkoły zarządził radę nadzwyczajną 

z powodu jednej pannicy z internatu tegoż, która ..... coś tam. Zawracanie dupy miało miejsce 

o czwartej po południu, więc tego .... no.

Zeszły tydzień nic lepszy nie był, poprzedni też .... ale już koniec na tym. Mam mocne postanowienie poprawy. 

Praca w internacie nie jest ciężka fizycznie, trochę się czasem człowiek nałazi po pokojach 

i piętrach. Nie wiem, na czym to polega, ale psychicznie wali na mózg. Może dlatego, że kłębią się tam nastoletnie emocje, 24 godziny na dobę praktycznie, do tego nasze emocje, do tego kumulacja problemów - naszych, wszystkich i tak to jest.

Mam czasem wrażenie, jakby mnie macki oplatały. 

Fakt, pozytywnym aspektem są relacje z uczniami. Też mi trudno wytłumaczyć, na czym to polega, ale jest trochę inaczej, jeśli mam do czynienia z kimś, kogo uczę i spotykam w internacie, a tylko uczę.

Dziwne, ale prawdziwe.

Dziwny jest ten rok szkolny.

Kompletnie inny od wszystkich.

Zbieram się zatem do pracy mej, już macki swe po mnie wyciąga ;) 

Chciałam jednakże trochę napisać, trochę się pożalić, a może pochwalić ;)

Dziś przesilenie zimowe, wypełni się dokładnie o 23.23 :)

Trzymajcie się ciepło i nie dajcie zwariować.