Chyba mi odwaliło na ... dojrzałe lata

Postanowiłam albowiem rozpocząć staż na tzw. nauczyciela dyplomowanego .... Aby rozpocząć staż, który trwa dwa lata i 9 miesięcy ( ktoś wykazywał się dużym poczuciem humoru, jak to wymyślał to wszystko, przypominam - rok 1999), należy albowiem napisać plan rozwoju zawodowego, wedle wytycznych rozporządzenia ministerialnego. Brzmi świetnie, prawda?

Oczywiście idzie mi to jak po grudzie, jeszcze nic nie napisałam, jakkolwiek podrukowałam sobie jakieś materiały pomocnicze ... bo to są tak naprawdę pierdoły. Tak naprawdę, to nie chodzi 

o jakiś rozwój nauczyciela, tylko o kasę. Tak to widzę.

A dlaczego o kasę, ktoś zapyta? A bo różnica między mianowanym, a dyplomowanym, jeśli chodzi o pensję, to cirka ebaut pińcet plus. Często robią to samo, mianowany nawet więcej niż dyplomowany.

To co, chodzi mi w takim razie o kasę? Też, ale nie do końca. Pogania mnie moje ego, które widzi dyplomowane młodsze koleżeństwo to raz, a często owo poprzestało na fajerwerkach, które wypuściło po stażu na tegoż i na tym koniec. I to mnie już z lekka poderwało. Nie wiem, czy słusznie, ale po pięciu latach bezrobocia, ma człowiek takie różne zachwiania i dziwne przemyślenia. W każdym razie, umowę mam najkorzystniejszą, jaka jest dla nauczyciela, chociaż przed zwolnieniem mnie też taką miałam. Tak nawiasem.

Nie piszę tego, żeby się żalić, tylko pomarudzić sobie ;)

Bo ja nie mam problemów z napisaniem pisma, czy notatki na blogu, czy cuś. Ale ujęcie w słowa tych wymagań z rozporządzenia, to już ekwilibrystyka. Trzeba napisać konkretnie, ale dość ogólnie, żeby potem nie poprawiać tego planu w nieskończoność. To są trzy lata, jakby nie patrzeć.

Ale dość może o tym ;)

Zrobiło się chłodno, więc nasz kot wrócił do domu. Balkon, owszem, ciągnie go i po południu trochę tam siedział, mimo chłodu - aż mnie zadziwił. Kot, rzecz jasna, a nie balkon. Teraz śpi sobie słodko na swoim kocyku, który parzył go w futerko w czasie ciepłych dni. Zaczyna się mecz w piłkę kopaną - tak naprawdę, to skopałabym tyłki tym piłkarzynom i nie zapłaciła, dopóki nie zaczną się bardziej starać. Albo ich pensje oddała siatkarzom, albo koszykarzom.

Nic to, zabiorę się w końcu za rzeźbienie tego planu, piłkarze będą się męczyć, ja również, jestem z nimi całym sercem ;) Wszyscy będziemy się męczyć, zobaczymy, z jakimi efektami.

Do miłego zatem, trzymajcie się ciepło :)