Spotka cię coś miłego

Taki oto napis znalazłam pod kapslem tymbarka, którego wypiłam wczoraj po ...... zawodach :) Otóż wybrałam się na nie
z Chłopem i bratem mym, gdyż odbywały się niedaleko i za darmo :) Dla każdego zawodnika był medal, numer startowy plus chip, woda i to zasadniczo wszystko, co "stało" napisane w regulaminie. Każdy z nas startował w innej konkurencji. Ja kijki, Chłop 5 km, a brat - dycha. 

Pierwszą niespodzianką było to, że przy zapisach dostaliśmy czapki, reklamujące miejscowość, w której odbywał się bieg. Fajnie, przydadzą się w Hiszpanii :) Oraz talon na jedzenie po biegu. Tego też w regulaminie nie napisali - było zatem coraz lepiej.

Punktualnie wystartowaliśmy, wysforowałam się prawie od razu na początek peletonu - przede mną grzała jedna dziewczyna 

i tak do końca utrzymałyśmy taki stan rzeczy. Ona była pierwsza, jakieś 20 sekund po niej ja i dopiero dwie minuty później trzecia pani, pierwszy z panów i reszta chodziarzy. Szczerze mówiąc, nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy, nastawiłam się na ostrzejszą rywalizację, bo nie lekceważę nigdy nawet starszych pań ;), a tu luzik. I tak szłam na maksa, robiąc chyba najlepszy czas na tym dystansie. Trasa i pogoda temu sprzyjała, gdyż wiodła częściowo miasteczkiem, częściowo polami, laskiem i po połowie dystansu - nawrotka. Świeciło słońce, wiał lekki wiatr, prosty asfalt - czego chcieć więcej??

Przy okazji zostałam posądzona o branie dopingu przez tych, których zostawiłam z tyłu, daleko, oraz zapytana przez fotografa stojącego tuż przed metą, gdzie jest reszta? :)) A mnie skąd to wiedzieć? Odpowiedziałam mu, że chyba w lesie zostali ;)

Na mecie przywitał mnie Chłop mój, który z jednej strony zadowolony, bo złamał 20 minut na 5 km, a z drugiej nie bardzo, bo zajął w generalce czwarte miejsce .... poczekaliśmy na brata, który też dobrze pobiegł, bijąc swój rekord na dychę, czyli złamana godzina ;) a potem zajęliśmy się konsumpcją tego, co nam organizatorzy przygotowali.

I taki to napis pod kapselkiem przeczytałam, myśląc, że już mnie coś miłego spotkało, bo całe to popołudnie fajne było. 

A potem rozpoczęły się dekoracje. Szło sprawnie i okazało się, że dla zwycięzców poszczególnych kategorii są nagrody, co było dużą niespodzianką, gdyż w regulaminie - ani słowa ;)

Ja też się załapałam, a jakże :) Pierwsza finansowa, bo otrzymałam bon na stówkę do jednego ze sklepów sportowych :) Na pewno coś sobie sprawię, bo asortyment jest bogaty. A gdyby Chłop z kijkami szedł, to mielibyśmy jeszcze więcej kasiorki do wydania, bo byłby pierwszy z najpierwszych ..... cóż, trzeba i takie rzeczy brać pod uwagę na drugi raz.

Nie ukrywam, że to zwycięstwo dodało mi więcej sił i chęci do dalszych treningów. Bo kolejne zawody, które nas czekają, będą od nas wymagać sporo wysiłku w drodze do miejsc premiowanych ;)

Nigdy nie wiadomo, kiedy spotka cię coś miłego :) Ja już trochę zapomniałam, jak to jest.

Fajnie było sobie przypomnieć ten stan i dobrze byłoby o nim pamiętać.

P.S. Remont trwa, Bonus ekipę pilnuje, ekipa rękawów sobie nie wyrywa, bardzo uciążliwi nie są, ale mogliby już kończyć 

i szmaty sprzed balkonu sprzątnąć.