Intensywnie w weekend

Dzisiaj wróciliśmy do domu po kilkudniowej nieobecności. Myśleliśmy, że Bonus będzie na nas obrażony, a tu niespodzianka - nic z tych rzeczy! Wyglądał na ucieszonego faktem naszego powrotu ;)

Rytm dnia wraca do normy ;)

Strasznie nie chciało się mi jechać. Szczerze powiedziawszy - zastałam się w domu, jakby coś mnie tam przyspawało 

i zapomniałam, że dla własnej higieny psychicznej, trzeba ten dom czasem opuścić, a potem doń wrócić.

Do Zgorzelca mamy niecałe 300 km. Czy to daleko? Zależy od perspektywy. Jadąc naszymi drogami - daleko ;) ale sama droga też jest czasem ciekawa, przynosi naukę, odświeża pamięć dawnych podróży ... np. przypomina jazdę po niesamowitym rondzie w Głogowie - przydałoby się jeszcze za dwa razy je przejechać ;), uczy, że skręcając z jednego lewego pasa na jednym ze zgorzeleckich skrzyżowań, jedzie się na Wrocław, a z drugiego lewego - gdzie indziej :))

Nasz pobyt był intensywny. Już w piątek poszliśmy wstępnie do Görlitz, zachwycając się wieczorną ciszą w mieście, odnowionymi kamieniczkami, oraz katedrą, kawiarenkami po stronie polskiej ...

W sobotę zrobiliśmy potężny obchód po stronie polskiej i niemieckiej, po południu odebraliśmy numery startowe, ogarniając strefę startu, pozwalając sobie na obfity obiad, oraz uczestnicząc w tzw. "pasta party" wieczorem. Pasta party to po prostu poczęstunek dla biegaczy, odbywający się dzień przed zawodami, albo po zawodach. Do jedzenia jest makaron z sosem, lub sosami.

A rano poszliśmy pobiegać na piękny stadion, który mieliśmy za oknem pokoju, w którym nocowaliśmy. Ehhh, coś takiego przydałoby się u nas ....

Niedziela natomiast - też była intensywna :))

Rano znów poszliśmy do Görlitz, ponieważ tam odbywały się zawody - po stronie polskiej biegła część dystansów tylko.

Po zawodach natomiast, a po zawodach ... i po ogarnięciu się, wsiedliśmy w samochód i udaliśmy się na spotkanie z ... 

bardzo nieoczekiwane spotkanie z ...., gdyż nie spodziewałam się, że nasza koleżanka blogowa będzie w Polsce :))

Wiecie już, z kim się spotkałam??

Z Orszulką !!! :)))

Przyjechała albowiem na tydzień do Polski i udało się mi poznać ją osobiście :))

W niedzielę pojechaliśmy z Chłopem mym do polskiego Orszulkowa. Do spotkania doszło na stacji benzynowej, na którą Orszulka zajechała, by nas później pilotować do siebie. 

Nie był to koniec niespodzianek, ponieważ po drodze zajechaliśmy do .....,

gdzie powitały nas duże psy, kozy, owce, rozkrzyczany kogut ze stadkiem wiernych kur ....

Wiecie już, kogo poznaliśmy dodatkowo??

Ano Inkwizycję i Padre, oraz ich zwierzyniec :))

I naprawdę niewiele brakło, a poznalibyśmy jeszcze Agniechę, mieszkającą niedaleko Inkwi i Padre. 

Niestety, tu brakło czasu i nasze terminy się nie zgrały tym razem.

Jest chyba rzeczą oczywistą, że spotkania były udane?

Inaczej być nie mogło :)

Orszulka podjęła nas pysznym jedzeniem i na rozmowach minęło kilka godzin. Zdjęć żadnych nie zrobiliśmy ;) Tzn. Chłop mój kilka fotek krajobrazowo - zwierzęcych popełnił.

Mam nadzieję, że dziewczyny były zadowolone ze spotkania :) Bo ja tak :))

Nie obeszło się bez małego "fopa", gdyż mieliśmy uszykowany "gościniec" dla Orszulki i ... zostawiliśmy go w Zgorzelcu :(

Dziękuję Wam, raz jeszcze, za spotkanie :)))

I kilka zdjęć z weekendu - planuję jeszcze jeden post napisać:

Stare miasto po niemieckiej stronie:

Miasto po polskiej stronie Nysy:

Ciekawskie stworzenia Inkwi:

Na koniec tego wpisu - jak wykorzystać ukochane, stare trampki:

Napis głosi, co następuje: " Podlej mnie, ale nie kradnij! PS. Mój poprzedni właściciel miał grzybicę stóp".

Spokojnego wieczoru wszystkim życzę :)

Zmęczonam z lekka po tych atrakcjach ;)