Nasze weekendowe występy kijkowe

Udało się :) Przeszliśmy ze ślubnym prawie 11-kilometrową pętelkę na Polanie 

Jakuszyckiej :) Miałam lepszy czas od niego;) Pora zatem na wnioski, refleksje, przemyślenia ....

Nazwa imprezy była szumna, bo ze słowem "Świata" w tytule. Jak to najczęściej bywa, nie do końca wszystko wypaliło, jak trzeba, ale tak to jest.

Po kolei jednakże.

Nasz maluszek dowiózł nas do Szklarskiej i z powrotem, doskonale sobie radził na tych górkach, pagórkach i zakrętach :) Zakręty były fajne, tak w ogóle ;) 

Drogę "tam" nazwaliśmy - sorry za dosadność, "kurwią jego macią", gdyż inne określenie nie pasuje, aby opisać ten sajgon. Była to ciut boczniejsza trasa, myśleliśmy, o naiwności, że będzie lepiej się jechało. No może kiedyś będzie, ale to dość odległa przyszłość. Nie pamiętam, ile robót drogowych i wahadeł z potężnymi korkami musieliśmy przejechać, za dużo jak na niespełna 300 kilometrów. O oznaczeniach nie wspomnę, bo odbywa się to na zasadzie "miejscowi wiedzą, a reszta nie ma się co tu szwendać". Wystarczy.

Drogę powrotną odbyliśmy dłuższą trasą, ale główną drogą, poszło szybko, płynnie, sprawnie. Fakt, że była to niedziela, ale zawsze. Zadziwiło nas kilka ciekawych rozwiązań np. rondo w Głogowie, które nie wygląda jak rondo, albo chyba koło Krzywinia, przedziwny zjazd z ronda .... Konstruktorzy tych dziwadeł dbają o rozwój umysłowy kierowców - nie ma co ;)

Wracając jednakże do Jakuszyc. Trasa wybrana przez organizatorów była ciekawa. Zasapałam się straszliwie przy pierwszym podejściu, a tak niewinnie wyglądało. Drugie było jeszcze bardziej niewinne, a ciągnęło się chyba ze dwa kilometry. Osobiście nie szłam po to, aby się z kimkolwiek ścigać, tylko, żeby zmierzyć się z samą sobą w trochę innych warunkach, niż moje normalne, na co dzień. 

Może dlatego nie widziałam podbiegaczy, czy innych oszukańców. Najlepiej mi było, jak szłam sama, mając dystans do innych, za i przede mną.

Jako 100% zmarzluchowi było mi ciepło w czasie tego marszu, a nie za gorąco, mimo czapki, rękawiczek i dwóch warstw ubioru plus koszulka techniczna z jakiegoś sztucznego materiału.

Polecam zresztą, jeśli nie oglądaliście Kabaret Moralnego Niepokoju i skecz "Biathlonista". Bardzo mnie i męża rozbawił jeszcze przed zawodami :)) Coś w tym prawdy jest :))

W niedzielę wstąpiliśmy po drodze nad Wodospad Szklarki. Pięknie tam było, cicho, spokojnie, kilka osób dosłownie i w samą porę zeszliśmy na parking, bo nad wodę pakowały się hordy krzyżackich potomków, wylewające się z kilku autobusów.

Zrobiliśmy kilka zdjęć pięknych okoliczności przyrody:

A na koniec - mła ;) Może kiedyś to podium będzie oficjalnie należeć do mnie :) A medal dostał każdy, kto brał udział w zawodach.

Miłego dnia wszystkim :)

P.S. Sikorka zameldowała się mi na balkonie! Zadzwoniła i poleciała dalej. Wróbli jeszcze nie ma.