O święcie

Wczoraj wybraliśmy się z Chłopem do miasta uważanego za pierwszą stolicę Polski, chociaż tak naprawdę to chyba do końca takie jasne i oczywiste nie jest, jak to w życiu zazwyczaj zdarza się nagminnie.

Tym niemniej i póki co, Gniezno dzierży palmę pierwszeństwa w tej dziedzinie.

Powodem, dla którego tam pojechaliśmy, był oczywiście Bieg Niepodległości, w tym mieście odbył się po raz pierwszy.

Mimo, że Gniezno jest niedaleko nas, mało je znam. Jadąc do Bornego np., przejeżdżamy przez nie, błogosławiąc obwodnicę miasta ,dzięki której nie musimy kluczyć po ulicach i uliczkach. Opracowany mam też dojazd do dworca kolejowego, a wczoraj pokierowała nas nawigacja i węch, bo znaleźliśmy dobre miejsce do parkowania :))

Nie pamiętam, kiedy ostatni raz spacerowałam po Rynku .....

Pogoda była wczoraj nader przekropna. Co chwilę moczył nas jesienny kapuśniaczek, żeby za chwilę dać nadzieję na przejaśnienia ... do tego wiał spory wiatr, przy temperaturze 14 stopni. Jak dla biegaczy - pogoda wręcz idealna.

Trasa liczyła 11 km, a prowadziła po ulicach i uliczkach w centrum miasta, jak również wokół Jeziora Jelonek za katedrą. Start odbył się spod katedry, a meta była na Rynku. O dziwo, trasa okazała się bardzo wymagająca, było sporo dość stromych podbiegów, do tego mokra kostka brukowa ... ale chyba nikomu nic się nie stało i każdy zadowolony do domu wrócił.

Chłop mój osiągnął niezły czas i miejsce, więc też miał powody do radości, przeanalizowawszy międzyczasy, tętna i spalone kalorie ;) czy co tam jeszcze zegarek mu pokazał ....

Po tym wstępie pokażę Wam zdjęcia. Jeśli byliście kiedyś w Gnieźnie, to bez problemu rozpoznacie sfotografowane miejsca, 

a jeśli nie byliście to ... i tak pewnie widzieliście kiedyś te widoczki ;)

Wieża katedry schowana za drzewami.

 Widok na katedrę, a z lewej strony pomnik Bolesława Chrobrego

 Ktoś rozpoznaje to miejsce? Znajduje się naprzeciwko katedry. To pałac arcybiskupi. Rezydencja prymasa Polski, a na tym balkonie pamiętam papieża podczas jego wizyty w 1979 roku.

Jak widać - stąd wystartowali biegacze, na lewo.

 Okolice startu i wolontariusze "biegowi".

 Widok na katedrę z Rynku. Za moimi plecami była meta.

Godło Gniezna na Rynku.

Mieliśmy sporo czasu od momentu odebrania pakietu startowego do rozpoczęcia biegu, więc tak sobie połaziliśmy tu i ówdzie. Weszliśmy również do katedry, ale odbywała się tam msza, więc chodzenie po niej było wykluczone.

Stanęliśmy w pewnym momencie po arkadami, bo zaczęło mocniej zacinać. Na zdjęciu ich nie widać, ale popatrzcie na to 

z widokiem. Po prawej stronie, ciemna zieleń tynku na parterze. Mieści się tam jakaś restauracja, a zaraz za nią, skręca się 

w ulicę Podgórną. Wiedzie ona do klasztoru i kościoła franciszkanów. I tak sobie stoję, flagi łopoczą na wietrze, po ulicy snuje się sporo biegaczy i niebiegaczy, a z Podgórnej wychodzi postać w czarnej pelerynie i kapturze na głowie. Taka niecodzienna 

i jakby z innej epoki już.

Ciekawy kontrast z resztą ludzi.

Jakby tego było mało, tuż obok mnie, w innym momencie przejechał taki to samochód:

Okazało się później, że jechał nim sam Piłsudski.

Oczywiście aktor teatru w Gnieźnie. Jego wystąpienie było jednym z elementów uroczystości pod katedrą.

A na rynku znajdują się tabliczki z godłami różnych miast, głównie Wielkopolski, należących do Związku Miast Polskich. Kilkanaście z nich sfotografowałam. Wybór był całkowicie subiektywny, bo albo godło się mi spodobało, albo kierowały mną względy sentymentalne na ten przykład.

Które najładniejsze? Mnie np. urzekły kaczorki i niechanowska róża. Zadziwiło oko w godle Witkowa, czy przypomniał się Bieg Lwa w Tarnowie Podgórnym...

I tak minęło nam przedpołudnie i część popołudnia wczorajszego.

Cieszą różne imprezy organizowane z okazji Święta Odzyskania Niepodległości.

Hmmm, naiwna jestem chyba jak dziecko. Bo burdy chyba jednak były.

Cóż. Wczoraj były imieniny Marcina. Z pogody w tym dniu, można wywróżyć nadchodzącą zimę.

Co mówią przysłowia?

Chmurny Marcin chętnie przyprowadza łagodną zimę, mrozy straszne zgładza.
Gdy liście przed Marcinem nie opadają, to mroźną zimę przepowiadają.

Jaki dzień na świętego Marcina, taka będzie cała zima.

Jak Marcin z chmurami niestateczna zima przed nami.

Jak będzie? Pożyjemy, zobaczymy.

Do miłego wszystkim :)

P.S. Pamiętajcie o zakupach w zooplusie i kalendarzach - banerki prawy górny róg bloga.