Oj ta Panterka ;)

Zaskoczyła nas swoim pobytem w szpitalu, nie powiem, ale nie o tym chciałam. Bo Panterka nasza zaskoczyła mnie tak indywidualnie, w poniedziałek, chyba. Zawalona byłam pewną pracą na przedwczoraj, więc rzeczywistość mi trochę odjechała. Ale wczoraj skończyłam.

Otóż w poniedziałek zadzwoniła do mych drzwi pani listonoszka, wręczając mi sporą, płaską kopertę, zadziwiając mnie tym niemożebnie. Krótki rzut okiem na znajdujące się na niej adnotacje i naklejki i już wiedziałam :

Panterka :))

Ale co jest w środku ?? Otworzyłam, a tam:

Karta ze słodkimi pyszczkami Panterkowych córeczek, oraz przyległości. A co oznacza słowo Eisenbahnen?

Ano to :)) Czyli koleje żelazne.

Czyli kalendarz z niemieckimi kolejami, który, jak Panterka napisała, wyciągnęła z czeluści i po prostu mi go wysłała!! Ot, tak po prostu. Niesamowite, prawda?? Nieważne, że połowa roku już minęła, będzie na drugą połowę i zdjęcia sobie zostaną. Cudny jest :) Kartka też słodka :)

Dziękuję Panterko :********

Sprawiłaś mi naprawdę miłą niespodziankę :) A Bułka tym niewinnym spojrzeniem mnie po prostu roztapia :))

Weselne dzwony już przebrzmiały, wino i miód piliśmy, pobawiliśmy się i do domu wróciliśmy. Państwo młodzi bardzo ładnie wyglądali, przejęci byli niesamowicie przed, a potem już stres powoli z nich schodził, zastępowany przez zmęczenie. 

Ciekawa sprawa. 10 lat temu, po raz pierwszy poszłam z Chłopem moim na wesele, jeszcze oczywiście małżeństwem nie byliśmy. A ślub brał wtedy starszy brat sobotniego pana młodego :) Weselny maraton zakończyliśmy w tej samej rodzinie, bo jak pisałam wcześniej - póki co z weselami w rodzinie koniec. No chyba, że ktoś zaskoczy jeszcze. 

Małżeństwo tego starszego nie przetrwało, niestety. Mam nadzieję ,że młodszy będzie miał więcej szczęścia. Tak szczerze mówiąc, młodszy z swoją żoną pasują do siebie, wybór starszego wszystkich zaskoczył i nigdy mi nie pasowali jako para. Tak to bywa, czasami.

Sobotni pan młody bardzo się zmienił, odkąd poznał i zaczął się spotykać ze swoją już żoną. Zmiany nastąpiły na lepsze i oby pozostały. Był bowiem na najlepszej drodze do stoczenia się, alkohol, kumple spod sklepu ..... nawet wyraz twarzy miał jakiś dziwny, dziki, prymitywny. Jakiś czas temu dowiedzieliśmy się ,że ma dziewczynę i kiedyś spotkaliśmy się całkiem przypadkowo na cmentarzu, poznając przy okazji jego wybrankę. Przeżyłam szok, ale w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Nawet wygląd się mu zmienił - na lepsze. Naprawdę rzadko takie metamorfozy się zdarzają, bardzo mnie to ucieszyło, bo miło patrzeć, jak ludzie się kochają, szanują i zgodnie żyją. Niech tak zostanie :)

Ślub odbył się w małym, drewnianym kościele, wesele w zajeździe przy głównej trasie - ładnym zresztą i z dobrym jedzeniem - przynajmniej weselnym ;) I najważniejsze - niecałe 10 km od naszego domu :)

Nie wiem skąd, ale elementy góralskie też się pojawiły :) Może po to, by gości zaskoczyć i żeby nie posnęli w tańcu ;)

Zdrowia i spokojności wszystkim życzę :)