Nasze europejskie wędrowanie

Witajcie :)

Może tytuł zbyt górnolotnie mi wyszedł, ale jest prawdziwy. Tegoroczna wycieczka była albowiem objazdówką, przez tydzień rozjeżdżaliśmy drogi trzech państw, licząc z Polską - cztery ;)

Zupełnie inne doświadczenie, w porównaniu np. z zeszłoroczną Czarnogórą.

Te trzy kraje mają ze sobą wiele wspólnego: Czechy, Bawaria, Austria. Czasami zastanawiałam się, gdzie jestem - Niemcy? Austria? Ten sam język, ta sama waluta ;)

Czechy i Austria - wspólna historia i nieodmiennie obrazy z filmu "C.K. Dezerterzy", tudzież sylwetka dzielnego wojaka 

Szwejka :))

A dlaczego się tak wszystko splatało? Bo miejsca, które zwiedzaliśmy leżą w nie aż tak znowu dużych odległościach od siebie. Wystarczy popatrzeć na mapę. Najpierw Drezno - kilka godzin zwiedzania, potem Czechy z Karlowymi Warami i Mariańskimi Łaźniami. W Niemczech - Monachium, nocleg w miejscowości Oberau, zamki króla Ludwika II, Oberammergau, Garmisch - Partenkirchen, a w Austrii nocleg w urokliwym Golling, zwiedzanie Salzburga i pobyt nad jeziorami alpejskimi w rejonie zwanym Salzkammergut, w którym zachwycają nie tylko jeziora, ale i miasteczka np. St. Wolfgang, czy Hallstatt. 

Sporo tego było, chwilami męcząco, był moment, że marudziłam niczym rasowa maruda, ale szybko zebrałam się do kupy, że się tak brzydko wyrażę, bo nie wypadało wręcz strzelać fochów w takich okolicznościach przyrody ;)

Cóż, nikt nie jest doskonały, z drugiej strony ;)

Zanim zanurzę się w zdjęciach i opisach, wyjawię, co mi się podobało, a co nie. 

Zachwyciły mnie i nie tylko mnie Karlowe Wary. Ta słynna miejscowość uzdrowiskowa i beherowkowa robi co może, żeby przyciągnąć turystów. Podobały się mi również wnętrza zamku Neuschwanstein, nie do końca to mój styl ;), ale nie da się ukryć, że Ludwik II miał spójną wizję, jeśli chodzi o wystrój wnętrz.

Garmisch - Partenkirchen jest pięknym miasteczkiem z fajną atmosferą. Golling nie ma może jakichś nadzwyczajnych zabytków, ale dobrze się tam czułam, no i Hallstatt - mieszka się tam chyba niełatwo, otoczenie i atmosfera jest niesamowita. W moim subiektywnym odczuciu, oczywiście.

Nie zachwyciło mnie Monachium, ani Salzburg. Absolutnie nie. Salzburg może wybroniłby się, gdyby nie przewodniczka, która zajechała nas pod każdym względem. Za dużo gadała i za szybko, jak dla mnie. Tam akurat wolałabym dostać mapę do ręki 

z zaznaczonymi punktami, przy których warto byłoby się zatrzymać i wtedy zwiedzanie miałoby swój urok. 

Jeśli chodzi o Drezno - no cóż, musiałabym mieć trochę więcej czasu, by je lepiej poznać.

We wszystkich tych krajach, piwo jest bardzo popularnym napojem. Sama piję bardzo rzadko, na wycieczce sobie pofolgowałam nieco ;) i czeskie smakowało mi najbardziej.

Mieszkaliśmy w trzech pensjonatach. Pierwsze miejsce ma ten austriacki. Prowadzi go jedna rodzina od zakończenia pierwszej wojny, a sam budynek już w XVII. wieku pełnił rolę jakiegoś zapewne wtedy zajazdu. To widać na każdym kroku, począwszy od zachowania się właścicieli, a skończywszy na wystroju. Niewiele gorzej wypadł czeski pensjonat. Tam też było fajnie, nie powiem, deklasuje go - w porównaniu z austriackim, położenie. Mieści się w miejscowości Chodov, oddalonej jakieś 10 km od Karlowych Warów wśród bloków mieszkalnych. Nie ma tej atmosfery ;) ale poza tym poleciłabym go.

Potem dłuuuuuuuuuuuuuuugo nic i gdzieś tam zamajaczy ten bawarski. Sam pensjonat - fajny. Mieści się, co prawda przy bardzo ruchliwej drodze, ale niedługo zacznie się tam budowa tunelu i problem powinien zostać rozwiązany. Natomiast właściciele - dno. Brak słów. Cała grupa musiała czekać przed drzwiami, bo pan właściciel był nieobecny, mimo że wiedział, 

o której przyjedziemy. Nie było mowy o tym, żeby zejść wcześniej na śniadanie, bo drzwi jadalni były zamknięte. I znowu "u drzwi twoich". W dniu wyjazdu, śniadanie mieliśmy mieć wcześniej 6.45, pan zaspał!!!!!!!!! Wyobrażacie to sobie???? Zapomniał nastawić wcześniej budzik. Na deser dzień wcześniej, część grupy dostała ciasto, dla drugiej części już zabrakło, to przynieśli 

z zamrażalnika jakieś, podobno lody. Żeby je zjeść, potrzebne byłyby jakieś dobre narzędzia typu piła drwala, dobra siekiera, czy przynajmniej wysokiej jakości dłuto - nie żadna chińszczyzna, bo nie dałaby rady.

Pani właścicielka stwierdziła, że to są przecież lody, więc muszą być twarde!!!! No druga Bieńkowska, też blondyna, zresztą.

Podróże kształcą - niewątpliwie :)))

A teraz kilka zdjęć na zachętę - ot, takie tam widoczki różne.

Poznajecie tych dwóch panów?

Na tej wystawie była masa fajnych przedmiotów:

Nocniczek nie dał się inaczej sfotografować, ale rozczulił mnie kompletnie :))))

Tory, pociągi, urządzenia kolejowe......

Polowałam na nie z aparatem, ale inni również, mam nadzieję wysępić od nich zdjęcia pociągów ;)


Łąki, wodospady, owieczki :

Kawałek miasteczka Hallstatt:

Na razie tyle. Postaram się przygotować kolejne wpisy poświęcone poszczególnym miejscowościom, będzie kilka postów krajoznawczych zatem.

Miłego dnia wszystkim życzę :)