Poświąteczne spalanie kalorii

Poświąteczne, bo rzecz miała miejsce dzisiaj, w południe niemalże, więc to już tak prawie po świętach.

Po dwóch dnia deszczu i wichru, dzisiejszy dzień zrobił nam niespodziankę, gdyż wstał słoneczny, acz mroźny, roztaczając widoki zaśnieżonych dachów i przednich szyb samochodowych na parkingu. Jeszcze trochę śniegu było na trawnikach ;)

Postanowiliśmy zatem podjechać sobie do lasu i przejść się z kijkami naszą trasą, a przy okazji zrobić kilka zdjęć.

Dobrze, że nie musieliśmy się nigdzie spieszyć, ponieważ dłuższą chwilę zajęło nam odkuwanie samochodu, w celu przygotowania go do jazdy,w której to czynności, łączyliśmy się z sąsiadami, mającymi dokładnie ten sam problem. Jakby nie było, nasze samochody stały tej nocy obok siebie ;) Najgorzej wyglądała przednia szyba - jakby nie było bardzo istotny element, gdyż jazda z nią zasłoniętą warstwą lodu i śniegu stwarzałaby poważne zagrożenie dla innych uczestników ruchu drogowego 

i dla nas samych ofkors.

Później to już sama przyjemność ... pod lasem stało sporo pojazdów takich napaleńców nam podobnych ... 

A w lesie:

Świąteczne dni się kończą. Jedni się z tego cieszą, bo wraca się do normalności, cokolwiek to ma oznaczać, a inni wręcz przeciwnie. Moje były średnio udane. Niestety nie wszystko da się przewidzieć i nie wszystko od nas tylko zależy, bo nie odpowiadamy do końca za zachowanie innych osób. Nie będę jednakże międliła w sobie bez końca tego rozczarowania 

( nie dotyczy Chłopa - na szczęście), może uda się mi wyciągnąć z tego jakieś wnioski i jakoś to przerobić. W coś innego.

Mam nadzieję, że Wasze świętowanie było bardziej udane niż moje.

Jutro natomiast jedziemy na chrzciny. Tak. Dobrze napisałam. My jedziemy na chrzciny i co lepsze, małżonek mój wystąpi tam 

w roli ojca chrzestnego. Najlepsze jest to, że się tego absolutnie i kompletnie nie spodziewaliśmy. Nic, a nic. Bo rodzice dziecka mają bliższą rodzinę, w sensie nawet rodzeństwa i najbliższego kuzynostwa ale coś/ktoś (??) podpowiedział/o im kandydaturę mojego męża. To naprawdę jest niesamowite i dlatego Chłop się zgodził. Tyle napiszę, bez zagłębiania się w osobiste szczegóły. 

W każdym razie, mąż  jest dla Małej jakby ciotecznym, czy wujecznym dziadkiem, gdyż jej babcia to najbliższa mężowska kuzynka. Ona też była zdziwiona jego kandydaturą ;)

Cóż, życie niesie czasem wiele niespodzianek, oby więcej miłych było, bo odnoszę czasem wrażenie, że limit takowych już wyczerpałam. Tylko kiedy, ciekawe.

Przyjemności na zakończenie świąt życzę wszystkim :)