Prawie wyłącznie pociągi

Tydzień temu wybrałam się do stolicy naszej wojewódzkiej, a Chłop mój miał do mnie dojechać po pracy. Mając jeszcze pół godziny do przyjazdu jego pociągu, poszłam sobie na peron - ileż się działo! Ile ciekawych rzeczy zauważyłam, które zazwyczaj umykają wzrokowi zapędzonego podróżnego ;) Do dyspozycji miałam tylko komórę i dzięki niej porobiłam zdjęcia :) Zakaz fotografowania na dworcu już nie obowiązuje, więc tym lepiej dla mnie. Poczułam się jak dziecko w ogromnym sklepie 

z zabawkami, któremu pozwolono te zabawki oglądać i się nimi bawić ;)

Kiedy weszłam na peron, zobaczyłam ten pociąg, gotowy do odjazdu. No to cyk:

I pojechał sobie do Wolsztyna, ale następne czekały w kolejce ;)

Odjechał sobie do Leszna.

Ale przy sąsiednim peronie zauważyłam brudaska do Szamotuł. I tak się mi podoba:

Ktoś ze środka groźnie na mnie popatrzył ;) 

A tutaj słynny peron 4a. Słynny, bo tysiące ludzi wkurza się, nie mogąc go odnaleźć, albo zmuszonych do cwału przez cały dworzec mając przesiadkę na ten przykład. Teraz w zapowiedziach, pani mówi, że peron ten znajduje się za starym budynkiem dworca. Nie wspomina jeno, że z nowego budynku to ładnych kilka minut marszu ;)

Kiedy ja szalałam z aparatem, stał tam pociąg do Jeleniej Góry. Ten czerwony. Pierwsze zdjęcie pokazuje wejście na peron 4a.

Zauważyliście tę piękną żółto - niebieską lokomotywkę manewrową? Cudo :))

A tu straszący i pusty budynek - jeśli dobrze pamiętam, swój posterunek mieli tu peronowi.

Tajemnicza tabliczka na innym budynku. Nie mam pojęcia, o co chodzi. Ale nie szukałam rozwiązania tej zagadki. Może kiedyś się dowiem.

Ale cóż. Na tor przy peronie 5 wjeżdża z rozmachem pociąg, który przywiózł mi Chłopa. To koniec sesji zdjęciowej na dzisiaj:

To nie wszystkie zdjęcia, jakie chcę Wam dzisiaj pokazać. Kolejne pochodzą z mojego przejazdu kolejowego. W piątek trzynastego było tak:

W sobotę świeciło piękne słońce:

W niedzielę też. Czeska lokomotywa o polskim imieniu Madzia, wjeżdża na nasz dworzec, ciągnąc między innym piętrowe wagony. Dawno już takimi nie jechałam, więc wsiedliśmy do jednego z nich:

Co ja na to poradzę, że lubię pociągi? Ten post to taka odskocznia od rzeczywistości. 

Wiedzieliście np., że dzisiaj jest rocznica podpisania rozejmu w Trewirze, który kończył teoretycznie Powstanie Wielkopolskie. Teoretycznie, bo Niemcy jeszcze klika miesięcy pozwalali sobie na wojenkę podjazdowo - zaczepną. Dokument ten nie zawierał albowiem daty, od której ten rozejm miałby obowiązywać. Sprytne, nie? W związku z tym nasunęły się mi różne niewesołe refleksje na ten temat.

Dodatkowo usłyszałam dzisiaj w Radiu Merkury, że były wiceprezydent Poznania, na temat którego jest ostatnio głośno, ma dostać fuchę w PKP Nieruchomości. Taaa ..... ma facet doświadczenie w tej mierze, bo odpowiedzialny był za inwestycje 

w Poznaniu np. budowę nowego dworca kolejowego. Wróc! Za budowę galerii i doklejonego doń budyneczku z kasami biletowymi i paroma krzesełkami dla podróżnych. Odpowiedzialny był również za ślimaczący się od kilku lat remont Kaponiery, czyli centralnego skrzyżowania w mieście i wielu innych, równie "sprawnie" przeprowadzonych robót. 

To ja już wolę sobie o pociągach popisać. I suchych badylkach.