Coś szyciowego w końcu

Maszyna kurzem zarosła straszliwie, bo przez ostatnich kilka miesięcy już nie była używana, nie licząc jakichś drobnych przeszyć mężowskich sportowych ciuchów, do których zakupiłam specjalnie nitkę w kolorze żółto - oczojebnym. I to było wszystko. Powodów takiego stanu rzeczy jest kilka - głównym jest to, że nie mam w domu miejsca i za każdym razem muszę targać maszynę i wszystko na stół w kuchni, zatem nie chce mi się, poza tym trudno się mi jakoś ogarnąć z wszystkim, powoli wspinam się ku zaszczytnemu mianu Chujowej Pani Domu. I Chłop mi się zbiesił wczoraj, bo mięcha zażądał i to byłoby na tyle, jeśli chodzi o przejście na wegetarianizm. Może jeszcze nic straconego, tym niemniej dzisiaj na obiad będą schabowe z pyrami 

i buraczkami. Ehhh .....

Wracając jednakże do spraw szyciowych. Postanowiłam uszyć traktorek z polaru dla chorego Kuby i wysłać mu na urodziny. Pisałam o nim trzy posty temu. 

O dziwo - udało się. Może idealnie nie jest, bo przednie koło mogłoby być większe, ale bez przesady. Trochę mi te koła problem sprawiły, zostały w końcu przyszyte jak trzeba, całość wypchana kulką silikonową i gotowe.

Tak to wygląda:

Na drugim planie Bonus, który obwąchał przytulankę, a potem położył się na swoim miejscu. Zjeść jej się nie da, więc nie ma co się nią ekscytować.

A tu jeszcze jedno zdjęcie łakomczucha na tle pustych miseczek. 

Biedny, mały i głodny kotecek ..... ;)

Znikam zatem do zajęć gospodarskich, bo zawodowe odrobiłam rano, skoro świt.
U nas wieje, pewnie jakąś burzę przywieje.
Mam sporo zdjęć roślinno - pociągowych, ale coś nie mam weny do ich obrobienia i wrzucenia na blog. Może się w końcu uda.

Miłego dnia wszystkim :)