Zaginione dni

Ze zdziwieniem zauważyłam wczoraj, że ostatni mój wpis popełniłam w poniedziałek, a to już czwartek się zrobił. Gdyby ktoś mi się spytał, co robiłam przez te dni, nie umiałabym precyzyjnie odpowiedzieć, zakreślić jedynie jakieś ogólne ramy i to wszystko.

Okazało się, że za wcześnie mieliśmy nadzieję na wyjście męża przed weekendem. We wtorek zaczęła mu z rany, spod drenu lecieć krew, w ilościach niepokojących - nas przynajmniej. Nie będę się rozpisywać ze szczegółami, co i jak. Wydaje się, że od wczorajszego popołudnia sytuacja się wyciszyła. Po USG lekarze nabrali pewności, że to nie z brzucha, ze środka, tylko pod powierzchnią się coś tam stało, czyli z miejsca cięcia.

Przyczyna jest nieznana, ale mam swoją teorię, w którą nikt nie musi wierzyć, u chłopa mego jednak się sprawdziła. Mąż operowany był w poniedziałek, zaraz po niedzielnej pełni. Niektórzy twierdzą, że w czasie pełni nie powinno robić się zabiegów operacyjnych, czy też usuwać zębów, bo rany mogą słabiej się goić. Poza tym, trafiłam kiedyś na artykuł, w którym astrolog opisywał wpływ Księżyca na sprawy zdrowia i medycyny. Nie sprawdzałam, w jakim znaku był ów Księżyc w poniedziałek, bo nie chciałam się nakręcać. Zrobiłam to dopiero przedwczoraj. I cóż? Waga, która odpowiedzialna jest za brzuch, talię, pośladki itp.

Czyli nie był to zbyt dobry dzień na tego typu zabieg, czy operację.

Oczywiście racjonaliści wyśmieją to wszystko, kwalifikując informacje owe jak zabobon i ciemnotę, ale tak chyba do końca nie jest. Mało mnie zresztą ich zdanie interesuje. W ogóle mnie nie interesuje.

Może i leki przeciwzakrzepowe rozrzedziły krew zbyt mocno i poszło w drugą stronę, bo mu teraz  zmniejszyli dawkę - tak mi wczoraj ordynator mówił.

Miejmy nadzieję, że w końcu uporamy się z tym całym bałaganem. Muszę pomyśleć o jakiejś kuracji antystresowej po wszystkim.

Żeby do końca nie było tak smutno, to kilka zdjęć - pierwsze zrobiłam przy płocie mojego liceum, a pozostałe w okolicach i na dworcu w Poznaniu.

Miłego dnia wszystkim życzę :)