Moda na wrzosy, część pierwsza i nie ostatnia, jak mniemam ;)

Witajcie :)

Wróciliśmy wczoraj z Bornego Sulinowa szybko, sprawnie i szczęśliwie. Aczkolwiek tak zmęczona to dawno nie byłam, po powrocie z Czarnogóry może, ale tam mieliśmy do przejechania ponad tysiąc kilometrów, a tu raptem dwieście.

W dodatku drogi są w coraz lepszym stanie - słyszę te rechoty ;) , ale to prawda. W ciągu tych 10 lat, podczas których zjeździłam tę trasę samochodem, doczekaliśmy się w wielu miejscach lepszej nawierzchni, chociaż oczywiście nie wszędzie. Podziurawiona jest okolica Wągrowca np. i w ogóle przejazd przez to miasto jest zazwyczaj ciekawy i dostarcza wielu emocji ;) I to zarówno wtedy, gdy jedzie się przez centrum, jak i omija się centrum, kręcąc się na trzech, czy czterech rondach o dziwnych oznaczeniach.

Nie, żebym coś miała do Wągrowca i jego mieszkańców, tak jakoś się składa, chociaż teraz mamy już tę  drogę nieźle opracowaną, więc trudno nas zaskoczyć ;)

Miało być o wrzosach. 

Sporo się działo w Bornem, w ten weekend. Szczególnie w niedzielę. Odbyły się Targi Miodu i Chleba, wystawiło się sporo osób właśnie z miodami, prawdziwymi chlebami, ciastami, wędlinami, jak również rękodziełem. Zakupiliśmy ze ślubnym trochę miodu, razowego chleba i małego kotecka z wełny. 

Było tam mnóstwo fajnych rzeczy, ale musiałabym wywalić wszystko z mieszkania i na nowo je urządzić, a jest to mało realne w tej chwili.

Pokręciliśmy się trochę po kiermaszu, ale wypędziły nas stamtąd występy różnych artystów. Za głośne, jak dla mnie, taka już dziwna jestem.

W tym samym czasie odbywały się Warsztaty Dźwięku - nie pamiętam dokładnej nazwy ,a w niedzielę każdy mógł przyjąć i uczestniczyć w koncercie gongów i mis tybetańskich. Poszliśmy zatem.

Uczestnictwo polega na tym, że wszyscy kładą się na materacach, zamykają oczy 

i pozwalają ponieść się dźwiękom. Dobrze jest mieć przy sobie śpiwór, albo kocyk 

i poduszkę.

Większość osób na tym koncercie to uczestnicy warsztatów, ale znalazło się kilkoro 

z "zewnątrz".

Było ciekawie. O terapii dźwiękiem piszą, że ma właściwości oczyszczające. Przez chwilę coś takiego czułam, poza tym dudnienie w różnych częściach organizmu, w zasadzie tam, gdzie mieszczą się główne czakry. Mój mąż odpłynął za to w różne kolory :) Ciekawe doświadczenie.

Jak już pisałam, Borne to wrzosowe i grzybowe zagłębie. Te pierwsze objawiły się w całej krasie, a te drugie niestety nie. W lesie jest tak sucho, że nawet mech pęka pod stopami. Czegoś takiego dawno już nie widziałam.

W ogóle sam pobyt był trochę dziwny. Ciągle szukałam kluczy do mieszkania, w którym byliśmy ( zaprzyjaźnione i czasem udostępniane, gdy właściciele nie przyjeżdżają), popsuł mi się rower, ot tak, znienacka i umarł sąsiad z klatki. Przyjazd karetki, a potem karawanu, wywołał wielką sensację, ludzie powychodzili na zewnątrz, stali i gapili się, jakby było na co. A skąd wiem? Bo wyjrzałam raz z balkonu i widziałam. Nie mam potrzeby żywienia się takimi emocjami.

Może wystarczy pisania, czas na obrazy.

Nad Jeziorem Pile

i wrzosy, wrzosy, wrzosy .....

To oczywiście nie wszystko, ciąg dalszy nastąpi ....

Miłego dnia życzę :)