Zapachy i smaki Czarnogóry cz.II

Dziękuję za komentarze pod poprzednim wpisem :) Wybaczcie, ale nie miałam głowy na odpisywanie. Uczynię to teraz, bardziej "zbiorowo".

Cieszę się niezmiernie, że nie tylko ja nie jestem amatorką owoców morza :) Moim osobistym zdaniem, nie do końca współgrają one z naszym klimatem i żołądkami - przynajmniej z moim ;)

Mniejsza o to, zresztą.

Poprzedni post zakończyłam opisem trochę ubogiego jedzenia, które zostało nam zaserwowane, ale nie do końca tak było.

Jedną z atrakcji naszego pobytu, była biesiada w gaju oliwnym, zdecydowanie nad dachami Starego Baru. To piękne miejsce należy od dawna do jednej rodziny. Obecny właściciel studiował ongiś w Polsce i stamtąd przywiózł żonę, dochowali się dwóch synów, wszyscy są polskojęzyczni. 

Na tej biesiadzie dostaliśmy mnóstwo pysznych rzeczy do zjedzenia, właśnie z ichniej kuchni.

A co to było?

Głównym daniem z mięsa była jagnięcina z grilla. Wydaje mi się, że nigdy takiego mięsa nie jadłam, kawałek spróbowałam, żeby zobaczyć jak smakuje, bo od razu widziałam małe jagniątka, odrywane od matek :(

Nic na to nie poradzę na takie skojarzenia.

Oprócz tego mięsa wrąbaliśmy jeszcze to:

Nie pamiętam, jak się to ciastko nazywa, ale było pyszne :) Masa zawierała figi i orzechy.

Drugą słodkością była baklawa - to tureckie ciastko, ociekające słodyczą. Za dużo tego się nie da zjeść, bo raz dwa się człowiek zasłodzi. Kto jadł, to wie :)

Był jeszcze ser, o taki:

Bardzo mi smakował, lubię zresztą sery. Okazało się, że to kozi serek :) Trzeba było go naprawdę "wymymlać", żeby tę "koziość" poczuć. Za takim normalnie nie przepadam, ale ten - super :)

Jak gaj oliwny, to oczywiście oliwki:

zielone i czarne. Osobiście nie lubię oliwek, przy naszym stole tylko jedna osoba je jadła, wyżerkę miała niesamowitą :)

Do tego trzy gatunki chleba, w tym jeden z mąki kukurydzianej, też bardzo dobre.

I czerwone wino z Czarnogóry o nazwie Vranac, wytrawne, bo w tym rejonie tylko takie robią.

Jak ktoś niepijący, to mógł sobie łyknąć lemoniady cytrynowej.

Objedliśmy się niesamowicie. Było pysznie :)

Do tego mogliśmy kupić oliwę z oliwek, tłoczoną jak za dawnych czasów, gdyż właściciel tego gaju jest zwolennikiem odrodzenia dawnego olejarstwa.

Jeszcze tej oliwy nie próbowaliśmy :)

Drugą wyżerkę mieliśmy nad Jeziorem Szkoderskim. 1/3 wód należy do Czarnogóry, reszta do Albanii. Część jeziora to Park Narodowy. Można wynająć łódź i popłynąć w rejs, potem wysiąść w miejscu, gdzie jest zrobiona plaża, a na skałach - restauracja.

Tam zostaliśmy uraczeni karpiami pieczonymi tradycyjnie, jak również opieczonymi 

i zamarynowanymi w zalewie octowo - olejowej z m.in. jałowcem.

Do tego można było wziąć ryż, pomidory, ogórki i ichnią cebulę w kształcie "ufo", bardzo dobrą, ale również bardzo ostrą :) Do tego czerwone wino, które bardzo dobrze smakowało z tymi rybami.

Zdjęć potraw nie mam, bo bez przesady ;)

Oto widok na jezioro:

Po lewej stronie jest plaża, kamienista niestety, a w oddali wysepka, na której kiedyś osadzano więźniów. Małe szanse były, żeby którykolwiek zwiał, bo jako ludzie z gór nie umieli pływać.

A takim stateczkiem płynęliśmy:

 Tym naszym sterował czternastoletni chłopak, wyglądający na dwanaście, ze swoim ojcem. Młody zadziwił nas swoimi umiejętnościami :)

Tak wyglądało nasze wyżywienie w Czarnogórze. Oczywiście, jak wszędzie, można zjeść pizzę, kebaby, lody. A nasze tradycyjne napoje, czyli kawa i herbata? 

Czarnej herbaty tam się nie pija, a kawę parzą w specjalnych tygielkach. Mnie ona jednak nie smakowała, może było to spowodowane byle jakim gatunkiem? Takie mam już wyrafinowane podniebienie w tym względzie, he, he ....

Natomiast alkoholowo wygląda to dość różnorodnie. Czarnogórskie wina, wspomniany Vranac i biały Kristac np., słynna rakija, śliwowica, piw wielu nie zarejestrowałam, bo mnie nie interesowały.

I na tym zakończę moje rozważania na temat jedzenia, chyba, że coś mi się jeszcze przypomni, to mogę dopisać. Albo ktoś się o coś spyta i mnie olśni ;)

Miłych snów :)